زودرنجی در کودکان خیلی اوقات باعث می‌شود که والدین نتوانند در مورد تربیت فرزندشان رفتاری یکسان اتخاذ کنند. برای مثال مادر کار اشتباه فرزندش را به او گوش زد می‌کند و از او می‌خواهد لیوان‌اش را بلند کرده به آشپزخانه ببرد، اما کودک با وجود این که انجامش می‌دهد، در خود فرو رفته و چهره ناراحت می‌گیرد، در این شرایط خیلی از والدین طاقت نیاورده و از گفته خود پشیمان شده و از او دلجویی می‌کنند. برای آنکه به پیامد و راهکارهای مناسب این رفتارها پی ببرید با ما در ادامه همراه باشید و یا از مشاوره کودک استفاده نمایید.

منبع: زودرنجی در کودکان

زودرنجی در کودکان

زودرنجی وضعیتی است که کودک نسبت به هر مسئله‌ای حساسیت زیادی از خود نشان می‌دهد و به بهانه‌های مختلف دائماً آزرده خاطر می‌شود. کودکان زودرنج همیشه در حال بهانه‌گیری، نق زدن، قهر کردن، رفتارهای لجبازانه و… هستند. رفتارهای این چنینی می‌تواند در بلند مدت والدین را خسته و فرسوده کند. این مسئله باعث می‌‌شود تا رابطه والد و فرزند دچار تعارضات و مشکلاتی شود و صمیمیت بین آن‌ها کاهش پیدا کند.

همچنین زودرنجی کودک می‌تواند در ارتباطش با سایر همسالان تاثیر منفی بگذارد، به طور کلی کودکان زودرنج در بین دوستان و همسالان‌شان محبوبیت و پذیرش زیادی ندارند، همین مسئله می‌تواند میزان زودرنجی آن‌ها را افزایش دهد و کودک را درگیر یک چرخه معیوب کند. هرچه کودک مدت زمان بیشتری درگیر زودرنجی باشد به احتمال بیشتری مستعد ابتلا به افسردگی، اضطراب و سایر پریشانی‌های روانشناختی می‌شود. برای آشنایی با نحوه برخورد با اشتباهات کودک کلیک کنید.

علت زودرنجی کودکان چیست؟

زودرنجی در کودکان به علت‌های مختلف زیستی، روانی و اجتماعی رخ می‌دهد. برخی از کودکان از هنگام تولد به طور زیستی خلق و خوی دشواری دارند. کودکان با خلق و خوی دشوار معمولاً نسبت به سایر کودکان چالش‌های رفتاری بیشتری دارند و به میزان بالاتری تحریک‌پذیر و زودرنج هستند. این ویژگی کودکان با خلق و خوی دشوار باعث می‌شود تا والدین نسبت به آن‌ها دچار خستگی و فرسودگی شوند و توجه کمتری به آن‌ها داشته باشند و همین مسئله می‌تواند تحریک‌پذیری و زودرنجی آن‌ها را افزایش دهد. علاوه بر مسائل زیستی باید نقش عوامل روانشناختی و تربیتی را هم در نظر گرفت. پیشنهاد می‌شود مقاله رفتار صحیح با کودک را نیز بخوانید.

نقش تربیت در بالا رفتن میزان زود رنجی بچه ها

بسیاری از کودکان ممکن است از نظر زیستی مستعد ابتلا به زودرنجی باشند اما آن چیزی که باعث تحریک پذیری و زودرنجی آن‌ها می‌شود شیوه‌های نادرست تربیتی والدین است. والدینی که تمام نیازها و خواسته‌های کودک را برآورده می‌کنند، فرزندی زودرنج و تحریک پذیر پرورش می‌دهند. زیرا کودک یاد می‌گیرد که باید تمام خواسته‌هایش سریع برطرف شود و اگر والدین و یا سایر همسالان به خواسته او توجهی نکنند فوراً رفتار پرخاشگرانه و لجبازانه از خودش نشان می‌دهند. اگر والدین بعد از انجام رفتار لجبازانه کودک تسلیم خواسته او شوند، این رفتار را در کودک تقویت می‌کنند و کودک به مرور زمان یاد می‌گیرد برای دستیابی به اهدافش باید رفتارهای تحریک‌پذیرانه و لجبازانه از خودش بروز دهد. حتما مقاله آموزش پدر و مادر را نیز بخوانید.

علاوه بر ویژگی‌های وراثتی و شیوه‌های تربیتی والدین می‌توان عواملی دیگری را در ارتباط با زودرنجی کودکان در نظر گرفت که شامل تعداد فرزندان خانواده، توجه کم یا زیاد به فرزندان، مقایسه کودکان با یکدیگر، وسواس فکری، ایجاد احساس گناه در کودک، تحقیر و سرزنش کودک، اعتماد به نفس پایین کودک و… می‌باشد.

درمان زودرنجی در کودکان

مهم‌ترین چیزی که در ارتباط با درمان زودرنجی کودکان باید در نظر گرفت علت زودرنجی آن‌هاست. اگر ریشه و علت زودرنجی کودکان به درستی تشخیص داده شود درمان می‌تواند نتیجه مطلوبی داشته باشد. والدین باید بدانند که شیوه برخورد با کودک زودرنج و حساس با سایر کودکان که درگیر چنین وضعیتی نیستند متفاوت است و چالش‌‌ها و مشکلات فرزندپروری این کودکان بیشتر است. کودکان باید یاد بگیرند تا هیجانات‌شان را کنترل کنند و هیجان متناسب با هر موقعیت را بروز دهند. بی‌توجهی به مشکل زودرنجی کودک و اقدامات خودسرانه می‌تواند باعث افزایش شدت مشکل و احتمال ابتلای کودک به پریشانی‌های روانشناختی نظیر افسردگی و اضطراب شود. 

از آنجایی که عمدتاً زودرنجی کودکان در شیوه ناصحیح فرزندپروری والدین ریشه دارد، بهتر است با مراجعه و کمک یک روانشناس شرایط و مسائل پیش ‌آمده را ارزیابی و بررسی کنید. روانشناس با ارزیابی دقیق شرایط خانوادگی، ویژگی‌های کودک، شیوه‌های فرزندپروی و… راهکارهای درمانی متناسب با کودک و شرایط خانوادگی را ارائه می‌دهد تا مشکل کودک و خانواده برطرف شود. روانشناسان عمدتاً با ارائه آموزش‌های فرزندپروی به والدین و تکنیک‌های تقویت رفتار مطلوب در کودکان، تلاش می‌کنند تا زودرنجی را در کودکان کاهش دهند.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودکان می‌توانید در هر ساعت از روز از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا زودرنجی نشان دهنده یک اختلال روانی در کودک است؟

زودرنجی یکی از ویژگی‌ها و حالت‌هایی است که می‌تواند شرایط زندگی را برای والدین و حتی خود کودک سخت کند. زودرنجی به تنهایی نشان دهنده یک اختلال روانی نیست، بلکه یک ویژگی رفتاری است که ممکن است به علت‌های مختلفی روی دهد. با این حال اگر کودک علائم دیگری غیر از زودرنجی دارد بهتر است به یک روانشناس کودک مراجعه کنید تا ارزیابی دقیقی از شرایط او انجام شود.

منبع: زودرنجی در کودکان