اختلال دو قطبی نوع دو ، دسته‌ای از اختلالات روانپزشکی است که در طبقه اختلالات خلقی قرار می‌گیرد. به طور کلی اختلال دو قطبی به دو دسته نوع یک و دو تقسیم می‌شود. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع دو، دوره‌هایی از خلق شیدایی یا مانیک و خلق افسرده را تجربه می‌کنند. به زبان ساده این افراد دچار نوسان‌های خلقی می‌شوند که به وضوح با تجربه افراد غیر مبتلا متفاوت است. تفاوت دو قطبی نوع دو و نوع یک در شدت علائم دوره شیدایی است. یعنی افراد مبتلا به دو قطبی نوع دو علائم را با شدت کمتری تجربه می‌کنند. اما این افراد نیز در زندگی با مشکلاتی مواجه می‌شوند و کیفیت زندگی‌شان به شدت کاهش پیدا می‌کند به همین دلیل باید برای درمان اقدام نمایند. در ادامه مقاله به بررسی کامل اختلال دو قطبی نوع دو می‌پردازیم. برای آشنایی با اختلال دو قطبی کلیک کنید.

منبع : اختلال دو قطبی نوع دو

اختلال دو قطبی نوع دو چیست؟

همانطور که در ابتدای مقاله گفته شد، اختلال دو قطبی نوع دو یکی از دسته‌های اصلی اختلال دوقطبی است. در حال حاضر ملاک تشخیص اختلال دو قطبی نوع دو بر اساس کتابچه راهنمای آماری و اختلالات روانی DSM-5 انجام می‌شود. فردی که به اختلال دوقطبی نوع دو مبتلا است، نوسان‌های خلقی را بین افسردگی و شیدایی تجربه می‌کند. اما این نوسان‌های خلقی شدت کمتری نسبت به اختلال دوقطبی نوع یک دارد. آنچه اهمیت دارد این است که فرد هیچوقت یک دوره شیدایی یا مانیک تمام و کمال را تجربه نمی‌کند.

اگر فردی حداقل به مدت یک هفته این نوسان‌های خلقی را داشته باشد تشخیص اختلال دو قطبی نوع دو را دریافت می‎‌کند. یکی از ویژگی‌های اصلی اختلال دوقطبی این است که میزان توارث پذیری این اختلال بسیار بالاست به طوری که اگر یک فرد در خانواده به این اختلال تشخیص داده شود، به احتمال زیاد یکی دیگر از اعضای خانواده می‌تواند به این اختلال دچار شود. به عبارت دیگر زمینه ژنتیکی برای ابتلا به اختلال دوقطبی نوع دو در این خانواده‌ها بیشتر است.

اختلال دوقطبی نوع دو به طور معمول در اواخر سال‌های نوجوانی و اوایل بزرگسالی تشخیص داده می‌شود و تقریباً هر کسی ممکن است به آن مبتلا شود. اما همانطور که گفته شد احتمال ابتلا در خانواده‌هایی که زمینه ژنتیکی این اختلال را دارند بیشتر است. برای آشنایی با سایر اختلالات خلقی کلیک کنید.

علائم اختلال دو قطبی نوع دو

بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع دو علائم متقاوتی را با توجه به خلق غالب خود تجربه می‌کنند که در ادامه علائم هر یک از این دوره‌ها ذکر می‌شود:

1. علائم مربوط به دوره شیدایی خفیف در اختلال دو قطبی نوع دو

• افزایش سطح انرژی و خلق بالا
• احساس بی‌قراری و تکانشی بودن
• افزایش اعتماد به نفس و خود بزرگ بینی
• پرش افکار و پرحرفی
• احساس تحریک‌پذیری
• کاهش نیاز به خواب

2. علائم مربوط به دوره افسردگی در اختلال دوقطبی نوع‌دو

• ایجاد تغییر در اشتها (افزایش یا کاهش وزن)
• احساس غمگینی در اکثر ساعات روز
• بی‌خوابی یا پرخوابی از علائم اختلال دو قطبی نوع دو
• احساس ناامیدی و خستگی
• فقدان لذت از فعالیت‌هایی که قبلاً لذت بخش بوده است
• کاهش اعتماد به نفس
• کاهش تمرکز
• افکار خودکشی

روش‌های درمان اختلال دوقطبی نوع دو

گام اول برای درمان‌ اختلال دوقطبی نوع دو، درمان دارویی است. رایج‌ترین درمان دارویی که برای اختلال دو قطبی نوع دو استفاده می‌شود داروی لیتیوم یا سدیم کربنات می‌باشد. این دارو جهت تثبیت نوسان‌های خلقی افراد مبتلا استفاده می‌شود. افراد مبتلا پس از تثبیت نوسان‌های خلقی به درمان‌های روانشناختی نیاز دارند که کمک می‌کند تا فرد دوره‌های کمتری از نوسانات خلقی را تجربه کند. به طور کلی عمده روش‌های درمانی برای دوره خلق غالب مانیک، دارودرمانی است و درمان‌های روانشناختی برای دوره خلق غالب افسردگی انجام می‌شود.

همچنین با توجه به اینکه اختلال دو قطبی نوع دو، اختلالی تمام عمر و مزمن است باید نقش خانواده و اطرافیان هم در درمان این اختلال در نظر گرفت. یکی از روش‌های جدید درمان‌های روانشناختی، متمرکز بر خانواده است به طوری که اطرافیان و نزدیکان فرد مبتلا به اختلال دو قطبی نوع دو، با شیوه ارتباط صحیح و مسائلی که تثبیت خلق افراد مبتلا را بر هم می‌زند آشنایی پیدا کرده و با رعایت این مسائل و نکات به کاهش دوره‌های نوسان‌های خلقی کمک می‌کنند.

برای دریافت مشاوره در زمینه اختلالات خلقی و اختلال دو قطبی می توانید در هر ساعت از روز برای دریافت مشاوره افسردگی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.

سوالات متداول